لمه و تصویر از دیر باز دو نوع ابزار بیانی برای ارتباط میان انسانها بوده است . از یک سو درهنرهایی مانند نقاشی ، گرافیک و سینما بیشتر از تصویر و درهنرهایی مانند شعر ، رمان و نمایش بیشتر از کلمه استفاده می شود .از سوی دیگر در سرزمین های مختلف از نظر پیشینه ی هنری هنرهای کلامی و در سرزمین های دیگر هنرهای تصویری رواج و ارزش بیشتری داشته است . در سرزمین های شرق و به ویژه ایران ، شاعران با ذوق و قریحه ، کلمه را با سعدی ، فردوسی ، حافظ ،مولوی و ... به اوج رساندند.
-قسمتی از متن کتاب-