کاکتوسها گیاهان گلدار گوشتی هستند که به سبب ساختار ویژهای که دارند برخلاف سایر گیاهان، در برابر خشکی و کمآبی مقاوم هستند و در صورتی که در شرایط نامساعد قرار بگیرند کمتر از بین میروند به این دلیل که در هنگام قرارگیری در شرایط سخت، رشد آنها به حداقل میرسد و از ذخیرهی آب و مواد غذایی که در بافتهای خود دارند تغذیه میکنند.
کاکتوسها برخلاف بسیاری از گیاهان که در طول روز دیاکسیدکربن را برای انجام عمل فتوسنتز جذب میکنند، این فرآیند جذب را در طول شب انجام میدهند تا روزنهها در طول روز بسته بمانند و از تبخیر آب موجود در بافتها جلوگیری شود و پس از آن در طول روز و با تابش نور خورشید زمانی که روزنهها بسته هستند فرآیند فتوسنتز را تکمیل میکنند.
روی سطح تنهی بسیاری از کاکتوسها، همانند بسیاری از گیاهان با کوتیکول پوشیده شده است، این پوشش در صورتی که دارای ماده مومدار باشد فرینا (Farina) نامیده میشود و بسته به نوع کاکتوس به رنگهای سبز یا نقرهای یا صورتی دیده میشود. در بسیاری از گونههای مختلف کاکتوس فرینا به چشم نمیآید ولی در بعضی گونهها از جمله کاکتوس میرتلو یا پایه آبی (Myrtillocactus geometrizans) به وضوح میتوان آن را دید...
-از متن کتاب-