کتاب در اسارت تو نشر انتشارات نسل روشن

بیست و پنج ساله بودم. فرزند کوچک خانواده. موهایم مشکی که در برخورد با نور آفتاب خرمایی تیره می شد. قدم بلند و صورتم تقریبا کشیده بود. در کل فامیل و دوستانم به خاطر موهایم محبوبیت خاصی داشتم. غیر از خودم یک خواهر داشتم که دو سال از من بزرگتر بود. پدرم مدیر شرکتی بزرگ بود که در آن شرکت انواع پارچه تولید می شد. مادرم هم خانه دار بود. خودم عاشق هنر بودم به همین دلیل وارد رشته ی هنر شدم و در شاخه ی نقاشی پیشرفت زیادی داشتم. انقدر نقاشی رو دوست داشتم که هر جایی میرفتم یک ورق و یک قلم دستم بود و درحال کشیدن از مناظر و چهره های دور و اطرافم بودم. 10 در اسارت تو خانه ی ما دو طبقه بود، طبق هی اول یک سالن بسیار بزرگ با دو اتاق خواب و یک آشپزخانه داشت. طبقه ی دوم که به وسیله ی یک راه پله ی سنگی و طویل به طبقه ی اول وصل می شد دارای یک سالن کوچک برای پذیرایی از میهمان و سرویس دستشویی و حمام بود و یک اتاق کوچک که من در آن روزها و شب هایم را سپری میکردم. از وقتی خواهرم ازدواج کرد من در طبقه ی بالا تنها شده بودم و گاه گداری خانواده ام برای دیدنم به بالا می آمدند و سری میزدن و ا گر میهمان هم می آمد همان طبقه ی پایین پذیرایی میشد. چون خانه ی ما بلندترین خانه در آن منطقه بود از پنجره ی اتاقم میشد تا حدودی داخل خانه های دیگر را دید. پنجره ی اتاق من به سمت خانه ای قدیمی و متروکه، که سالها بود هیچ کس در آن زندگی نمیکرد باز میشد و من همیشه آن پنجره را باز میکردم تا از هوای آزاد لذت ببرم. همه چیز از آن روزی شروع شد که…