معرفی کتاب‌های هنری میلر

هنری والنتین میلر (به انگلیسی: Henry Valentine Miller ) (زاده ۱۸۹۱ - درگذشته ۱۹۸۰) نویسندهٔ معاصر آمریکایی است. آثار خودزندگینامه‌ای او تاثیری رهایی‌بخش بر ادبیات نیمهٔ قرن بیستم بر جای گذارد. اما شروع نویسندگی جدی هنری میلر در سال ۱۹۳۰ بود که به پاریس نقل مکان کرد. در آنجا دیری نگذشت که با اورکت زیتونی و کلاه خاکستری و لبان برجسته‌اش برای همه به شخصیتی آشنا بدل شد. در آن سال‌ها در فقر شدید به سر می برد. با نویسنده‌ای اتریشی به نام آلفرد پرلس آشنا شد که اجاره خانه و صورتحساب‌های رستوران میلر را حساب می کرد. آنسن نین هم یک سال بعد با هنری میلر آشنا شد و در حد خود از او حمایت مالی به عمل آورد. اولین آثار او به دست انتشارات اوبلیسک به چاپ رسید که مدیریت آن را جک کاهن، یک نویسندهٔ سابق برعهده داشت. در این دوران میلر به شدت تحت تاثیر سوررئالیسم قرار گرفت، و اولین اثر مشهور خود را به نام «مدار رأس‌السرطان» به چاپ رسانید که تصویری زنده و گویا از شیوه‌ای از زندگی در پاریس و نیویورک ارائه می‌کرد. این آثار بیش از سه دهه در آمریکا با ممنوعیت چاپ و انتشار مواجه بودند تا آنکه دادگاه عالی کشور با صدور حکمی در مورد آثار ادبی، این ممنوعیت را برطرف کرد. از دیگر آثار میلردر این دوران می‌توان از «بهار سیاه» به سال ۱۹۳۶ و «هیولای ماروسی» به سال ۱۹۴۱ نیز نام برد. جلد ترجمه‌ی فارسی مهبد ایرانی‌طلب از پیکره‌ی ماروسی با شروع جنگ جهانی دوم، هنری میلر به آمریکا بازگشت. در سن ۴۸ سالگی دچار احساس ناکامی و افسردگی شدیدی بود و کار خود به عنوان یک نویسنده را تمام شده می‌دید. از سال ۱۹۴۲ در ساحل کالیفرنیا سکنی گزید.او در سال ۱۹۵۷ به ریاست مؤسسه ملی ادب و هنر برگزیده شد و سفرهای متعددی به اروپا انجام داد. او که از جوانی به نقاشی علاقه‌مند شده بود آن روزها به نقاشی آبرنگ روی آورد و تا آخرین روزهای عمر به نقاشی ادامه داد. هنری میلر در ۷ ژوئن ۱۹۸۰ در ۸۸ سالگی دیده از جهان فروبست.