در تعریف عام، جرم مطبوعاتی شامل جرائمی است که در کلیۀ انتشارات مکتوب که خطاب آن با عموم افراد جامعه است، اتفاق میافتد؛ بهعبارت دیگر، جرم مطبوعاتی جرمی است که در تمام انواع وسائل ارتباط جمعی نوشتاری (در مقابل و سایر ارتباط جمعی سمعی و بصری) امکان ارتکاب داشته باشد به نحوی که شامل مکتوباتی نظیر کتاب و اعلامیه نیز میگردد. این نوع از تعریف جرم مطبوعاتی در قانون مطبوعات سال ۱۲۸۶ شمسی و قانون هیأت منصفه ۱۳۱۰ شمسی مورد نظر قانونگذار بوده است. در مواد ۴ و ۱۹ قانون مطبوعات سال ۱۲۸۶، به ترتیب کتب و اعلانات نیز جزو مطبوعات دانسته شده است و در ماده ۲ قانون هیأت منصفه سال ۱۳۱۰ جرایم مطبوعاتی «به جرایمی که از طریق کتاب و یا مطبوعات مرتب الانتشار واقع میگردد» اطلاق شده است.
البته در قانون مطبوعات سال ۱۳۳۴، قانونگذار تغییر رویه داده و از تعریف خاص جرم مطبوعاتی پیروی کرده است، به صورتی که کتاب را از محدودۀ مطبوعات در معنای خاص آن و نهایتاً از قلمرو قانون مطبوعات خارج میکند. و علاوه بر آن در مادهای از این قانون، اعلانات نیز از این قلمرو خارج میشود.
برخی از محققین از تعریف جرم مطبوعاتی خودداری کرده و صرفاً حقوق مطبوعاتی را تعریف میکنند: «حقوق مطبوعاتی به مجموعه قواعدی اطلاق میشود که حاکم بر چاپ، انتشار و توزیع تمام مطالبی است که خطاب آن به عموم جامعه باشد. این انتشارات نوعاً عبارت از کتب، روزنامه، مجلات، اعلامیهها و نظایر آن میباشد؛ اما حقوق مطبوعاتی صرفاً شامل انتشارات مکتوب میباشد.»
البته شاید بتوان از تعریف حقوق مطبوعاتی به تعریف جرم مطبوعاتی نیز رسید، بدین صورت که جرم مطبوعاتی را چنین تعریف کنیم: «جرم مطبوعاتی به عمل محرمانهای گفته میشود که قواعد جزایی حاکم بر چاپ، انتشار و توزیع مطالبی که خطاب آن با عموم جامعه باشد را نقض کند، این جرم مطبوعاتی صرفاً شامل انتشارات مکتوب میباشد».