معرفی، خرید و دانلود کتاب کیوگن

رباره‌ی "کیوگن"، نمایشی که چون میان پرده‌ای شادی‌بخش، میان نمایش‌های اصلی و جدّی "نو"، و بر همان صحنه اجرا می‌شود، پژوهش در زبان فارسی بسیار اندک است. و شاید اصولاً هم بر خلاف نمایش‌های مهّم ژاپنی مثل «نو»، «کابوکی»، «بونراکو»، پژوهش در مورد تقلیدهای ساده‌ی "کیوگن"، مانند سایر نمایش‌های خنده‌آور جهان که با موضوع‌های ساده‌ی بومی مربوط هستند، کمتر مورد توجّه نمایش‌شناسان ژاپنی قرار گرفته. جای خالی این پژوهش‌ها، در دانش ما نسبت به نمایش‌های مضحک و از جمله "کیوگن" آشکار است. ما چیز چندانی از کل نمایش بسیار مهم ژاپن و به ویژه "کیوگن" نمی‌دانیم، و حجم پژوهش‌ها یا ترجمه‌های به زبان فارسی در این باره به نسبت حجم موضوع بسیار ناچیز است. برای ما که، برای غنی‌تر کردن نمایش بومی، راهی جز دانستنِ بیشتر نداریم، تجربه‌های ملّت‌های دیگر، میدان بزرگی است برای نگریستن، دریافتن، و کشف ارزش‌هایی که ممکن است بالقوّه در نمایش ملّی خودمان هم وجود داشته باشد. در برابر گذشته‌ی مبهم و نوشته نشده‌ی مضحکه‌ی بومی خودمان، که به دلیل نبود مدارک قطعی، و نیز نبود متن‌های اولیه‌اش، و نظرپردازی‌های مربوط به آن، نمی‌شود تحوّلات آن را به درستی بررسی کرد، از طرف دیگر ضعف آشکار نمایش ملّی ما، در نگارش و اجرای نمایش‌های شادی‌آور، توجه من به "کیوگن" جلب شد که ظاهراً بیش از پنج قرن، گذشته‌ی آن آشکار است؛ متن‌های آن در دست است، و اصول آن کم و بیش مدوّن است و چه سینه به سینه و چه از راه نوشته‌های سرّی مکتب‌های گوناگون آن، امروزه به‌قدر کافی جهت شناسایی و بررسی نمایش‌شناسان در دسترس است. این کتاب قدم کوچکی است در راه شناسایی این نمایش، و در آن سعی کرده‌ام تصویری از "کیوگن"، نمایش شادی‌آور سنّتی ژاپن در ذهن خواننده به وجود بیاورم. البته می‌دانم که متأسّفانه در هر پژوهشی درباره‌ی "کیوگن"، با همه‌ی کوشش برای توضیح، اصل غیر متنی نمایش، یعنی آواها، لحن‌ها، چگونگی حرکات، حالت‌های چهره‌ی بازیگران و یا چهرک‌ها و پردازش صحنه‌ای موضوع از دست می‌رود، ولی با این همه راهی جز این کوشش به‌نظرم نرسید.