بیوه زیرک از معدود کمدیهای گولدونی است که در آن حس استقلالطلبی و انتخابگر زنانه بر وجه انفعالی شخصیتاش در ذائقه کمدی رنسانسی پیش میگیرد.
این کمدی بستری برای ارائه تمنیات پنهان گولدونی و مطرح کردن آرزوی دیرین خود یعنی اتحاد ایتالیا و نیز خروج نقشهای زنانه از دایره کلیشه معشوقهای منفعل ومنتظر است. از دیگر خصوصیات این متن باید به حذف ماسک و ارتقا آن به عنوان عنصری پیش برنده در روایت نمایشی اشاره کرد.