کتاب نجات فرزندان از تفکر منفی نشر انتشارات صابرین

تفکر منفی به شدت غیردقیق، اغراق‌آمیز و توانفرساست. لحظه‌ای درنگ کنید و ببینید بار آخر که مرتکب اشتباه بزرگی شدید به خود چه گفتید؟ اگر نخستین فکر شما این بود: «اشکالی ندارد، می‌توانم این وضعیت را اصلاح کنم»، خود را شاگرداول به شمار آورید. اما اگر نخستین واکنش شما بیشتر شبیه این بود: «چه کار احمقانه‌ای کردم، چقدر بی‌شعور هستم؛ چه فاجعه‌ای. همه چیز خیلی خراب شد»، بدانید که خیلی‌ها به شما شباهت دارند. این کم صبریها و سخت‌گیریها به بیشتر ما این امکان را می‌دهد که فشار را تا حدودی از خود دور کنیم و به روزمان ادامه دهیم. وقتی چنین حرفهایی را در سرمان می‌شنویم دست از کار نمی‌کشیم و نمی‌گوییم: «چقدر بی‌شعور هستم. دوباره بگو؟!» به افکار خود چنین اختیاری را نمی‌دهیم. افکار منفی گذرا و افکار منطقی پایدار هستند. اما برای کودکانی که به تفکر منفی گرایش دارند نسبت برعکس است. واکنش منفی آنها فقط وقفه‌ای گذرا نیست. اولین لرزش منفی در آنها، بی‌آنکه اختیاری داشته باشند، واکنشی منطقی‌تر و گسترده‌تر را به دنبال ندارد، بلکه همان واکنش نخستین، واکنشی غیرارادی و کلام اول، آخر و نهایی می‌شود. اگر کسی ـ مثلاً یک بچه قلدرـ به سراغ آنها بیاید ممکن است فوری بگویند: «همان جا بایست رفیق!» اما نمی‌دانند که در مقابل افکار خود نیز همین حق انتخاب را دارند. هنگامی که این کودکان رشته افکار منفی یعنی تهمت‌های پیاپی به خویش و سرزنش خود را بارها و بارها می‌شنوند، تحت‌تأثیر این تبلیغات منفی آنها را باور می‌کنند.