مبارزه بشر برای جلوگیری ازحوادث زیانباروایجاد مصونیت درصورت وقوع وکاهش تبعات ناخوشایند آنها،وی را وادار به بکار بردن وسایل مختلف و انجام مراقبت های لازم نموده است. هر چند این تلاشها درهرصورت به کاهش تعداد حوادث و کم کردن وسعت آن منجر می شود، لکن ساختار طبیعت و پیچیدگی زندگی بشری به صورتی است که باتمام کوششهای انسان، احتمال وقوع حوادث را بکلی منتفی نمی سازد. در دورانیکه انسان بصورت اشتراکی زندگی می کرد، غریزه اجتماعی که بر افراد وابسته به جوامع اشتراکی حکومت می کرده آنها را وامی داشت تا در هنگام مصایب و بلایا و اتفاقات ناگوار، دیگران را به یاری بطلبند. در این حالت نتایج خسارت بین اعضاء جامعه سرشکن می شد.همین احساس کمک به همنوع که در روزگار ما توسط موسسات خیریه و یا بسیج مردم درحوادث فاجعه آمیز صورت می پذیرد، فکر مقابله با حوادث زیان آور را پدید آورده، لکن عدم کفایت چنین اعمالی پیدایش بیمه به مفهوم کنونی را موجب شده است.
در قرن بیستم ما شاهد توسعه قابل توجه بیمه هستیم. از یک طرف رشته های شغلی به مقیاس زیادی توسعه پیدا می کند؛ تمرکز و تجمع اشخاص در شهرها، پیشرفت بیمه در مقابل حوادث را موجب می شودو از طرف دیگر در اثر تحول عمومی در زندگی اقتصادی و اجتماعی، بیمه های جدیدی مورد عمل قرار می گیرد مانند: بیمه در مقابل دزدی، بیمه در مقابل تگرک، بیمه در مقابل مرگ و میر حیوانات، بیمه در مقابل شکست ماشین آلات، بیمه در مقابل خطر جنگ، بیمه حوادث جسمانی، بیمه ورزشی، بیمه هوائی، انواع بیمه های مسئولیت از قبیل بیمه مسئو.لیت اشیاء، بیمه مسئولیت حرفه ای، بیمه اعتبارات که هدف آن دادن تضمین به بستانکار در مقابل بدهکار است.