کتاب در تنگنای بیم و امید اثر عبدالمحمد کاظمی پور نشر نی

این کتاب به مخاطب ایرانیِ خود چه می‌تواند بدهد و چگونه می‌تواند به او کمک کند؟ در پاسخ به این پرسش باید مخاطبان ایرانی کتاب را به دو دسته تقسیم کنم: آن‌ها که به «مهاجرت» فکر می‌کنند و آن‌ها که به «موضوع مهاجرت» فکر می‌کنند. دستۀ نخست افرادی از جامعه‌اند که در فکرِ مهاجرت از ایران بوده یا هستند و دستۀ دوم کسانی‌اند که به پژوهش یا سیاست‌گذاری دربارۀ مهاجرت و سایر موضوعات اجتماعیِ مرتبط با آن مشغول‌اند. این کتاب می‌تواند برای هر دو دستۀ این مخاطبانِ بالقوه سودمند باشد. برای دستۀ نخست حاوی اطلاعاتی دربارۀ مهاجرت و بعضی مسائلِ پس از آن است که شاید پیش از مهاجرت به آن‌ها نیندیشیده باشند و برای دستۀ دوم مشتمل بر نکاتی تئوریک یا روش‌شناختی و همچنین اشاراتی به پیشینۀ پژوهش در این خصوص است. این سودمندیِ بالقوه برای گروه نخست وقتی روشن‌تر می‌شود که بدانیم همه‌ساله ایرانیان بسیاری مهاجرت می‌کنند و تعداد بسیار بیش‌تری نیز متقاضیِ مهاجرت‌اند، آن هم فقط به کانادا و بدون تصویر چندان روشنی از آن‌چه در کشور مقصد می‌گذرد. برای گروه دوم هم همین بس که بدانیم به‌رغم وجود چنین جریان عظیم مهاجرتی و با این‌که در بسیاری کشورها مطالعۀ مهاجرت به موضوعی جاافتاده تبدیل شده است، در ایران هیچ مرکز و نهادی وجود ندارد که به‌طور جدی درگیر چنین مطالعاتی باشد. بگذارید دربارۀ هر دوی این موضوعات توضیح بیش‌تری بدهم.