امروزه اصول راهبردی آیین دادرسی کیفری اعتبار قانون اساسی به خود گرفته اند واین خود بیانگر اهمیت این اصول است که قانونگذاران برای تضمین آنها درجامعه به قوانین عادی اکتفاء نمیکنند بلکه به آنها وجهه قانون اساسی میدهند. اساسی شدن آیین دادرسی کیفری (اعتبار قانون اساسی گرفتن اصول آیین دادرسی کیفری) درکشورهای مختلف جهان بالاخص در اروپا، به روشنی مشخص و ملموس است.
تاکنون در این رابطه تحقیقی صورت نگرفته که بررسی نماید قانون آیین دادرسی کیفری(جدید) تا چه میزان اصول راهبردی راشناسایی نموده و استفاده کرده است و آیا بستر و سازوکار این اصول در ایران مهیا میباشد یا خیر؟ و تکرار این اصول که بعضا در قوانین سابق هم موجود بودند آیا امری حشو و زائد است و یا فوائدی را میتوان برای آن متصور شد.
اصول راهبردی آیین دادرسی کیفری تضمین کننده دادرسی منصفانه، حقوق و آزادیهای فردی و اجتماعی میباشد. اصولی از قبیل: اصل (فرض) برائت، اصل سرعت در رسیدگی، لزوم تفهیم اتهام، حق برخورداری از وکیل، اصل ترافعی بودن، اصل برابری سلاحها، اصل دو درجه ایی بودن، اصل تعدد قضات، اصل علنی بودن دادرسی و حق مراجعه به دادگاه مستقل و بی طرف از جمله این اصول هستند.