عرفانِ ایرانی در عالم اندیشهی ایرانی و اسلامی جایگاهی خاص دارد تا حدی که گویی با آن جهانبینی نوینی از متن این فرهنگ برآمده. عارفان ایرانی مفاهیم و تعالیم اسلام را معنایی تازه بخشیدند تا جایی که بسیاری از دنیاداران بر آنان شوریدند و خود در آتش عشق الهی سوختند. و در این میان سرآمدانی بودند، یکیشان شهید عینالقضات همدانی که او را به جرم نوآوری و نوجویی در اندیشهی رایج، از سر جهل و ترس و احساس خطر، از جایگاهش راندند. باز آرام نگرفتند. پس به دیار خویش همدان بازگرداندندش و بر دار آویختندش. اما هنوز آرام نگرفتند پس «پوست بدنش را کندند و در بوریای آلوده به نفتش پیچیده، سوزاندند و خاکسترش را به باد دادند.» اما از او خلاصی نیافتند. زیرا عینالقضات در آثارش زنده ماند و خاصیت آینگی تصویری است که از او پابرجا مانده و میماند و هرکس به فراخور حال تصویر خویش را در آن میبیند.
این شعر را چون آینه دان. آخر ، دانی که آینه را صورتی نیست در خود... صورت آینه، صورت روی صیقلی یی است که اول آن صورت نموده... و این معنی را تحقیق و غموضی هست که اگر در شرح آن آویزم از مقصودم بازمانم
5
ممنون بابت این کتاب عالی هم عنوان عالی و هم نویسنده درجه یک هستند
لطفا کتاب های تحقیقی در حوزه ادبیات رو بیشتر کنید.
3
جز کتابای زیر ۵ تومن قرارش بدین.کلی طالب پیدا میکنه.هم شما سود میکنین هم ما