شهسوار ارّابه گونهای رزمنامه بزمی است از سدههای میانین که به زبان فرانسوی کهن سروده شده است. هرچند رزمنامه بزمی آمیغی ناسازوارانه فراچشم میتواند آمد که در آن دو گونه ناساز ادبی: رزمنامه و بزمنامه با یکدیگر درمیآمیزند، هرآینه واژهای روشنتر و رساتر از آن نمیتوانم یافت که سرشت و ساختار داستانی چون شهسوارِ ارّابه را به درستی باز بتواند نمود و آشکار بتواند داشت. این داستان را، به یکبارگی، نمیتوانیم رزمنامه نامید؛ زیرا قهرمان آن که به شهسوار ارّابه برنامیده شده است، ویژگیها و رفتارهای پهلوانی رزمی و حماسی را به بسندگی و به پسندگی به نمود نمیآورد و بیش، شیفتهای است دلخسته و سودازده تا پهلوانی پر دل و تهمی توانا از آنگونه که در رزمنامههای ایرانی همواره با نمونههایی از آن روباروییم.